Geschiktheid voor een visum en geestelijke gezondheid: de voorwaarden van klasse “A” en klasse “B” begrijpen

In de wereld van visumaanvragen spelen medische evaluaties een belangrijke rol bij het bepalen of een aanvrager in aanmerking komt. Een cruciaal aspect van dit proces is het beoordelen van de fysieke en mentale gezondheid van een verzoeker, vooral als deze gepaard gaat met schadelijk gedrag. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zet deze evaluaties uiteen in 9 FAM 302.2-7(B)(7), waarin criteria worden vastgelegd voor Klasse “A”- en Klasse “B”-voorwaarden die van invloed zijn op het in aanmerking komen voor een visum.

Klasse “A”-omstandigheden: van dichterbij bekeken

Medische aandoeningen van klasse “A” zijn aandoeningen waardoor een visumaanvrager niet in aanmerking komt voor het ontvangen van een visum. Deze classificatie richt zich in de eerste plaats op sollicitanten met lichamelijke of geestelijke stoornissen die verband houden met schadelijk gedrag. Deze voorwaarden worden serieus genomen en kunnen een reden zijn om niet in aanmerking te komen voor een visum. Klasse “A”-voorwaarden kunnen verder worden onderverdeeld in twee categorieën:

1. Huidige lichamelijke of geestelijke stoornis met bijbehorend schadelijk gedrag: Dit omvat personen met een bestaande lichamelijke of geestelijke stoornis die verband houdt met schadelijk gedrag. De schade kan tegen henzelf of anderen gericht zijn.

2. Voorgeschiedenis van een psychische stoornis met bijbehorend schadelijk gedrag dat zich waarschijnlijk zal herhalen: In gevallen waarin een aanvrager een voorgeschiedenis heeft van een psychische stoornis met bijbehorend schadelijk gedrag, kan deze als klasse “A” worden beschouwd als er een kans bestaat dat het schadelijke gedrag zich herhaalt of ertoe leidt om in de toekomst nog meer schade aan te richten.

Klasse “B”-omstandigheden: een ander perspectief

Medische aandoeningen van klasse “B” zijn daarentegen geen reden om niet in aanmerking te komen voor een visum. Deze aandoeningen hebben betrekking op fysieke of mentale afwijkingen, ziekten of handicaps die, hoewel ernstig van aard of graad, niet substantieel afwijken van het algemene welzijn. De voorwaarden van klasse “B” zijn minder streng dan de voorwaarden van klasse “A” en diskwalificeren een aanvrager niet automatisch van het verkrijgen van een visum.

Uitstel en meerdere classificaties

In gevallen waarin een panelarts niet definitief kan vaststellen of een aanvrager een diagnose heeft van een lichamelijke of geestelijke stoornis of een middelengerelateerde stoornis, kan de classificatie worden uitgesteld. Dit betekent dat aanvullend medisch bewijs nodig is om een ​​duidelijke beslissing te kunnen nemen. Gedurende deze periode kan de panelarts de medewerking van de verzoeker vragen bij het opnieuw beoordelen van zijn of haar toestand binnen de komende drie tot zes maanden om vast te stellen of er sprake is van onthouding of verbeteringen.

Het is ook belangrijk op te merken dat aanvragers meerdere classificaties kunnen krijgen, maar dat ze niet kunnen worden geclassificeerd als zowel klasse “A” als “B” voor dezelfde fysieke of mentale stoornis.

Classificatie en beschrijvingen

Om duidelijkheid te scheppen in het evaluatieproces schetst de FAM specifieke classificaties en beschrijvingen voor verschillende scenario’s:

1. Geen classificatie van klasse “A” of klasse “B”: Dit is van toepassing op aanvragers zonder diagnose van een lichamelijke of geestelijke stoornis of middelengerelateerde stoornis.

2. Fysieke of mentale stoornis van klasse “A” met bijbehorend schadelijk gedrag of geschiedenis van dergelijk gedrag dat zich waarschijnlijk zal herhalen: Deze classificatie omvat personen met huidige fysieke of mentale stoornissen die verband houden met schadelijk gedrag. Het omvat ook schadelijk gedrag met betrekking tot stoffen die niet zijn opgenomen in bijlage IV van sectie 202 van de Controlled Substances Act.

3. Klasse “B” huidige lichamelijke of geestelijke stoornis zonder bijbehorend schadelijk gedrag: Kandidaten in deze categorie hebben lichamelijke of geestelijke stoornissen, maar vertonen geen schadelijk gedrag. Het omvat ook voorwaarden die verband houden met stoffen die niet zijn vermeld in bijlage IV van sectie 202 van de Controlled Substances Act.

4. Klasse “B” Geschiedenis van lichamelijke of geestelijke stoornissen met bijbehorend schadelijk gedrag dat zich waarschijnlijk niet zal herhalen: Deze classificatie heeft betrekking op personen met een geschiedenis van lichamelijke of geestelijke stoornissen met bijbehorend schadelijk gedrag, maar de kans is klein dat dergelijk gedrag zich zal herhalen.

Conclusie

Het begrijpen van het onderscheid tussen de voorwaarden van klasse “A” en klasse “B” bij visumaanvragen is van cruciaal belang voor zowel aanvragers als immigratieautoriteiten. Hoewel de omstandigheden van klasse “A” kunnen leiden tot het niet in aanmerking komen voor een visum vanwege de ernst van het daarmee samenhangende schadelijke gedrag, diskwalificeren de omstandigheden van klasse “B” aanvragers, ook al zijn ze ernstig, niet automatisch. Uitstel en de mogelijkheid van meerdere classificaties onderstrepen het belang van medische evaluaties bij het bepalen van de geldigheid van een visum. Visumaanvragers moeten zich bewust zijn van deze criteria en nauw samenwerken met panelartsen om een ​​uitgebreide evaluatie van hun medische toestand te garanderen.